BAYAN FARKOH İLE SÖYLEŞİ

1909'da Buca'da doğdum. Şimdi Buca Belediyesi olan ev, bizim evimizdi. Çocukluğum o evde geçmiştir. Kışları Buca'nın mis gibi havasında yaşar, yazları ise Urla İskelesi'ne giderdik. Güzeller güzeli Buca'da çok kibar insanlar yaşardı. Rees, Forbes, Dyong, Barker, Gordon, Whittal gibi eski ailelerin muhteşem köşkleri vardı. Görmeliydiniz o köşklerdeki yaşamı siz. Alber Whittal, Ege'nin en büyük tüccarlarındandı. Forbes'te otururdu. Forbes köşkünün yanındaki arsada golf oynardı kısa paçalı beyefendiler.

1922 ile 1942 arasında Selanik ve Atina'da yaşadıktan sonra Alman Harbi sırasında Buca'ya döndüm. O günden beri Buca'da yaşarım. Top sahasının yanındaki, şimdi Yapı Kredi Bankası Lojmanı olan Gabriel'in evinde de oturduk. Mösyö Jiro'nun fabrikasında çalıştım yıllarca.

Buca, hızla değişti. Çok yabancı geldi, çok kalabalıklaştı. Eski insanlar öldü, güzelim köşkler harap oldu. Türklerle Hıristiyanlar eskiden ne güzel dostluklar oluşturmuşlardı. O eski hayatı öyle bir özlüyorum ki. Şimdi ailemden kimse kalmadığı için yapayalnızım. Bu yüzden moralim bozuluyor bazen.

Stephanie Farkoh, 1986

Not 1: Bu söyleşi Yaşar Aksoy tarafından, 1986 yılında Bayan Farkoh'un ölümünden altı ay önce yapılmıştır.

Not 2: Stephanie Farkoh, eski belediye binasını yaptıran Hacı Davut Farkoh'un torunu, on üç çocuğundan yedincisi Kosta'nın ise Eli'den olma kızıdır.

Kaynak: Smyrna İzmir: Efsaneden Gerçeğe, Yaşar Aksoy, 2002